Page 83 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK
P. 83
χρόνια 1931-2021
83 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE e - Posters
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ερεθιστικά συμπτώματα επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής ασθενών που έχουν λάβει ακτινοβολία στη περιοχή της πυέλου. Η ενδοκυστική έγχυση υαλουρικού οξέως στη διαχείριση των ασθενών που έχουν λάβει από του στόματος φαρμακευτική θεραπεία χωρίς ανταπόκριση, εμφανίζει καλή συμμόρφωση, λίγες και μη σοβαρές παρενέργειες και διατήρηση των θετικών επιδράσεων τουλάχιστον για 24 μήνες.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η διορθική βιοψία προστάτη παραμένει το gold standard της διάγνωσης του καρκίνου του προστάτη. Η παρεμβατική διαδικασία της βιοψίας συνοδεύεται από τοπικό άλγος και δυσφορία κατά τη διάρκεια της παραμονής του ασθενή στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με τα εώς τώρα δεδομένα υπάρχει σχετική διχογνωμία για την ιδανική τοποθεσία και τον τύπο της χρησιμοποιούμενης αναλγησίας. Ο σκοπός της μελέτης είναι να αξιολογηθεί το όφελος της επιπρόσθετης τοπικής αναισθησίας στη κορυφή του προστάτη με την ήδη κλασική περιπροστατική αναισθησία.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενείς που υπεβλήθησαν σε διορθική βιοψία χωρίστηκαν σε 2 ομάδες των 35 ατόμων. Στη μία ομάδα (ελέγχου) δόθηκαν 5ml ξυλοκαΐνης 1% στο όριο προστάτη-σπερματοδόχου κύστης άμφω και στη δεύτερη ομάδα δόθηκαν επιπλέον 3ml ξυλοκαΐνης 1% στη κορυφή του προστάτη άμφω. Καταγράφηκαν ο πόνος σε διαφορετικά στάδια της διαδικασίας (είσοδος της κεφαλής του υπερήχου, εφαρμογή της αναισθησίας, πυροδότηση της βελόνας και μία ώρα μετά τη βιοψία) με οπτικές αναλογικές κλίμακες πόνου και οι επιπλοκές 30 μέρες μετά τη βιοψία.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Δευ υπήρχαν σημαντικές διαφορές στα δημογραφικά χαρακτηριστικά όπως και στο PSA, στο προστατικό όγκο, στην ανεύρεση καρκίνου στις δύο ομάδες. Η υπεροχή της πρόσθετης αναλγησίας της κορυφής του προστάτη πιθανώς να έχει θέση κατά την είσοδο της διορθικής κεφαλής στο πρωκτό (p=0.05). Συνολικά η ένταση του πόνου μεταξύ των δύο ομάδων (1.93 vs 1.62) δεν παρουσίασε στατιστικά σημαντική διαφορά στις κλίμακες του πόνου (p=0.772). Επίσης διαφορές δεν παρατηρηθήκαν σχετικά με τις επιπλοκές ανάμεσα στις δύο ομάδες (p=0.532).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο συνδυασμός κλασικού περιπροστατικού νευρικού αποκλεισμού και επιπρόσθετης τοπικής αναισθησίας στην κορυφή του προστάτη δεν βελτιώνει τον έλεγχο του πόνου σε σημαντικό βαθμό για να δικαιολογήσει τη χρήση του ως ρουτίνα κατά τη διορθική βιοψία προστάτη.
P025
ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΣΤΗ ΔΙΟΡΘΙΚΗ ΒΙΟΨΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ: ΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
Φίλιππος Καπόγιαννης1, Βασίλειος Σπαπής1, Αχιλλέας Δρογώσης1, Άγγελος Αγγελόπουλος1, Γεράσιμος Φραγκούλης1, Κωνσταντίνος Φασουλάκης1
1 Ουρολογική, Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Αθήνα
P026
Η ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΔΙΟΥΡΗΘΡΙΚΗ ΕΚΤΟΜΗ ΟΓΚΟΥ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ ΣΕ ΣΤΑΔΙΟ PT1HG ΩΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΥΠΟΤΡΟΠΗ Η ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ. Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΜΑΣ.
Φίλιππος Καπόγιαννης1, Αχιλλέας Δρογώσης2, Γεράσιμος Φραγκούλης1, Άγγελος Αγγελόπουλος1, Βασίλειος Σπαπής1, Κωνσταντίνος Φασουλάκης1
1 Ουρολογική, Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Αθήνα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η υποσταδιοποίηση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης μετά από διουρηθρική εκτομή είναι συχνή ιδιαίτερα σε μη διηθητικούς όγκους γεγονός που καθυστερεί την ακριβή διάγνωση και άρα τη κατάλληλη θεραπεία. Η υπερσταδιοποίηση παρατηρείται επίσης συχνά μεταξύ σταδίου T1 και Τ2 σε ποσοστό που μπορεί να φτάσει σχεδόν 50% σε απουσία μυικού χιτώνα στη πρώτη βιοψία. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία η ανεύρεση όγκου σε επαναληπτική διουρηθρική εκτομή εντός διμήνου κυμαίνεται μεταξύ 18-77%. Σκοπός της μελέτης είναι να εξετάσουμε στο group ασθενών υψηλού ρίσκου την ανεύρεση υπολειπόμενου όγκου και το βαθμό υποτροπής ή προόδου της νόσου μετά από επαναληπτική διουρηθρική εκτομή.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΙ: 46 ασθενείς με αρχικό πόρισμα βιοψίας pT1HG υπεβλήθησαν σε επαναληπτική εκτομή εντός δύο μηνών από το πρώτο χειρουργείο. Η παρακολούθηση έγινε σύμφωνα με τις τρέχουσες οδηγίες της Ευρωπαικής Ουρολογικής Εταιρίας με κυστεοσκόπηση, κυτταρολογκή εξέταση ούρων και απεικονιστικό έλεγχο. Μέση διάρκεια παρακολούθησης 48 μήνες.
