Page 33 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK
P. 33

                            χρόνια 1931-2021
  33 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
 ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
  ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
     ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Τρία συστήματα βιοψίας δοκιμάστηκαν από 4 ουρολόγους (2 ειδικευόμενους και 2 ειδικούς) στην κλινική μας κατά το τελευταίο έτος: BioJet (D&K Technologies, Barum, Germany), UroNav (Invivo, Gainesvilles, USA) και Trinity (KOELIS, Grenoble, France). Όλοι οι ουρολόγοι δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία με βιοψία σύντηξης MRI/TRUS. Οι 2 ειδικοί είχαν εμπειρία πάνω από 250 βιοψίες TRUS, ενώ οι ειδικευόμενοι είχαν εμπειρία μεταξύ 30 και 50 βιοψιών. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της στοχευμένης και συστηματικής βιοψίας προστάτη με κάθε σύστημα σε 5 διαδοχικούς ασθενείς, απάντησαν το ερωτηματολόγιο της κλίμακας ευχρηστίας συστήματος (System Usability Scale).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Και τα τρία συστήματα έδειξαν συγκρίσιμα ποσοστά ανίχνευσης για καρκίνο του προστάτη (BioJet: 13/20, UroNav: 13/20, Trinity: 14/20, ANOVA: p = 0.846). Ωστόσο, η βαθμολογία SUS ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των τριών συστημάτων (BioJet: 66.87 ± 7.5, UroNav: 71.87 ± 11.0 και Trinity: 43.75 ± 10.9; ANOVA: p = 0.007). Το BioJet και το Uronav ήταν φιλικότερα προς το χρήστη από το σύστημα Trinity (p = 0,029 και p = 0,010), αλλά δεν βρέθηκε καμία σημαντική διαφορά μεταξύ τους (p = 0,782). Οι ειδικοί ουρολόγοι βαθμολόγησαν τη χρηστικότητα κάθε συστήματος υψηλότερα από τους ειδικευομένους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Και τα τρία συστήματα στοχευμένης βιοψίας σύντηξης MRI/TRUS του προστάτη ξεχωρίζουν χάρη σε ατομικά χαρακτηριστικά τους και έχουν συγκρίσιμα ποσοστά ανίχνευσης καρκίνου. Ωστόσο, τα UroNav και BioJet φαίνονται λίγο πιο εύκολα στη χρήση από το σύστημα Trinity, ειδικά από ουρολόγους με μικρή εμπειρία.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Ο νεφροκυτταρικός καρκίνος αποτελεί το 3% του συνόλου των κακοήθων νοσημάτων και παρουσιάζει αύξηση της επίπτωσής του κατά 2-3% ανά δεκαετία. Σκοπός της μελέτης είναι η ανάδειξη επιγενετικών μοριακών δεικτών σε επίπεδο ιστού, καθώς και της προγνωστικής αξίας αυτών στην επιβίωση των ασθενών.
ΥΛΙΚΑ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη αναδρομική μελέτη παρατήρησης συμπεριλήφθηκαν 41 ασθενείς με νεφροκυτταρικό καρκίνωμα σταδίου pT1a- 3aNxM0-1. Απομονώθηκε DNA από δείγματα ιστού (καρκινικού και παρακείμενου μακροσκοπικά φυσιολογικού) και μετά την τροποποίηση DNA μελετήθηκε η υπερμεθυλίωση στους υποκινητές των γονιδίων PCDH17, NEFH, RASSF1, FHIT με τη μέθοδο της qPCR ειδικής για μεθυλίωση. Για τη σύγκριση της μεθυλίωσης μεταξύ καρκινικού και φυσιολογικού ιστού εφαρμόστηκε η μέθοδος Wilcoxon signed rank ενώ για τη συσχέτιση της μεθυλίωσης με την ειδική για τη νόσο επιβίωση (CSS ) και την επιβίωση ελεύθερη εξέλιξης (PFS) εφαρμόστηκε η παλινδρόμηση Cox regression και οι καμπύλες Kaplan-Meier. H στατιστική σημαντικότητα ορίστηκε ως p< 0.05.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η σύγκριση μεθυλίωσης σε επίπεδο ιστού αναδεικνύει τα γονίδια PCDH17, NEFH, RASSF1 ως υπερμεθυλιωμένα και το γονίδιο FHIT ως υπομεθυλιωμένο στον καρκινικό ιστό. Οι καμπύλες Kaplan-Meier παρουσιάζουν σημαντικά μικρότερο CSS και PFS στους ασθενείς με υπερμεθυλίωση του PCDH17 και NEFH. Σύμφωνα με τη διπαραγοντική Cox regression, η υπερμεθυλίωση των PCDH17 και NEFH σχετίζεται με σημαντική μείωση του PFS, ανεξάρτητα από την ηλικία ή τον υψηλό βαθμό κακοήθειας (G3G4), ενώ η υπερμεθυλίωση του PCDH17 μειώνει σημαντικά το CSS, ανεξάρτητα από την ηλικία ή την παρουσία τοπικά προχωρημένης νόσου (Τ3).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η υπερμεθυλίωση των PCDH17, NEFH, RASSF1 και η υπομεθυλίωση του FHIT φαίνεται να αποτελεί χαρακτηριστικό του παθολογικού ιστού και δύναται να βελτιώσει περαιτέρω τη διαγνωστική αξία της βιοψίας στις περιπτώσεις μικρών νεφρικών όγκων. Επίσης η υπερμεθυλίωση των PCDH17 και NEFH αναδεικνύεται σε προγνωστικό δείκτη και δύναται να βελτιώσει τη μετεγχειρητική διαχείριση, διαχωρίζοντας τους ασθενείς που χρήζουν εντατικότερης παρακολούθησης ή επικουρικής θεραπείας.
      Α45
         ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΜΕΘΥΛΙΩΣΗΣ ΤΟΥ DNA ΣΤΟΝ ΝΕΦΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ
Αντώνιος Κουδωνάς1, Μαρία Παπαϊωάννου2, Σπύρος Καμπάνταης1, Αναστάσιος Αναστασιάδης1, Γιώργος Δημητριάδης1
1. Α’ Ουρολογική Κλινική, Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Α.Π.Θ.
2. Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας, Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Α.Π.Θ.
   31   32   33   34   35