Page 30 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK

χρόνια 1931-2021
30 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
RESULTS: Overall, 28/70 (40%) of the total cohort were male. There was no difference between age (IFMS 49±12 vs SPM 49±11 years, p=0.317), body mass index (IFMS 26.5±3.9 vs SPM 25.9±3.3 kg/m2, p=0.493) and total postoperative opioid analgesic requirements (IFMS 213±168 vs SPM 211±168 mg, p=0.807) between the two groups. The volume of local anaesthetic infiltrated during wound closure was higher in the IFMS 0.470±0.160 vs SPM 0.370±0.234 ml/kg (p=0.030) and associated with a reduction in postoperative opioid requirements (r=-0.511, p=0.002). There were no major donor or recipient post-operative complications in either group and no difference in renal allograft function at 3-,6-,9- or 12 months post-transplant.
CONCLUSION: An iliac fossa muscle splitting incision is a straightforward and safe approach, providing a reasonable alternative to the more traditional and widely used suprapubic incision for kidney retrieval during LDN.
Α40
ΕΠΙΠΕΔΑ PSA ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΕΞΑΧΝΩΣΗ ΜΕ ΔΙΟΔΙΚΟ ΛΕΪΖΕΡ 980NM ΓΙΑ ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΙΚΩΝ ΙΣΤΩΝ.
Νικόλαος Μερτζιώτης1, Διομήδης Κοζυράκης1, Μιχαήλ Λαρδάς1, Διαμαντής Φλωράτος1, Κωνσταντίνος Τζελέπης2, Παναγιώτης Κωτσόπουλος3, Θεοδόσιος Αλεξόπουλος4
1 Κλινική Επανορθωτικής και Χειρουργικής Ουρολογίας, Ιδιωτική Κλινική "Metropolitan General"
2 Ουρολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας "Αγ. Παντελεήμων"
3 Αναισθησιολογικό Τμήμα, Ιδιωτική Κλινική "Metropolitan General"
4 Τμήμα Απεικονίσεων, Ιδιωτική Κλινική "Metropolitan General"
ΣΚΟΠΟΣ: Η φωτοεξάχνωση καρκίνου του προστάτη με τη χρήση διοδικού λέιζερ 980nm είναι μια εναλλακτική επιλογή της εστιακής θεραπείας. Αυτή η μελέτη αποσκοπούσε στη διερεύνηση της επίδρασης του λέιζερ στον προστατικό ιστό και στην κινητική του PSA σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη (ΚΠ).
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Οι τιμές του PSA καταγράφηκαν κατά την έναρξη και 45 ημέρες, 3,6,9 και 12 μήνες μετά τις θεραπεία με διοδικό λέιζερ σε 54 ασθενείς με χαμηλό και ενδιάμεσο καρκίνο του προστάτη. Σε 28, 16 και10 ασθενείς ανευρέθηκαν 2, 3 και μόνο μία περιοχή καρκίνου αντίστοιχα. Η ελάχιστη ενέργεια που χρησιμοποιήθηκε για τη βλάβη ήταν 1875 Joule.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 61,2 έτη (41-77 ). 17 ασθενείς (31,5%) διαγνώστηκαν με ΚΠ Gleason Score 3 + 4 (ISUP 2), ενώ οι υπόλοιποι 37 (68,5%) με GS 3 + 3 (ISUP 1). To μέσο μέγεθος της βλάβης ήταν 0,66 cm3. Το PSA στις 45 ημέρες έτεινε να είναι σταθερό σε σύγκριση με τη τιμή προ θεραπείας , ενώ σε μερικούς ασθενείς αυξήθηκε (κυρίως σε ασθενείς στους οποίους εφαρμόστηκαν πιο επιθετικά πρωτόκολλα ενέργειας). Η μέση τιμή του PSA πριν από τη θεραπεία ήταν 6,60ng / ml (εύρος 3,2-19,90 ng / ml). Το μέσο PSA στις 45 ημέρες, 3,6,9 και 12 μήνες ήταν 6,02, 5,12 4,01, 3,41 και 2,86 ng / ml αντίστοιχα. Η μέγιστη μείωση του PSA σημειώθηκε στους 9 και 12 μήνες και ήταν στατιστικά σημαντική (p = 0,004 και p = 0,001 αντίστοιχα).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Μετά τη θεραπεία τα επίπεδα PSA φαίνεται να έχουν άμεση σχέση με την ποσότητα ενέργειας και το μέγεθος της θερμικής βλάβης . Οι ασθενείς με 2 ή 3 εστίες που έλαβαν περισσότερη ενέργεια, δεν παρουσίασαν μείωση ή ακόμη παρουσίασαν αύξηση PSA στις 45 ημέρες. Η αποτελεσματικότητα της φωτοεξάχνωσης αντανακλάται καλύτερα στους 9 και 12 μήνες αντίστοιχα.