Page 17 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK
P. 17

                            χρόνια 1931-2021
  17 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
 ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
  ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
     ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: HBQ. Οι νευρολογικοί ασθενείς παραπέμφθηκαν συχνότερα σε ουρολόγο από νευρολόγο (p=0,01), παρουσίασαν μεγαλύτερο φόβο αποκάλυψης κακών συνηθειών στους ιατρούς (p=0,046), μεγαλύτερο ενδιαφέρον για πρόσβαση/παροχές στην κλινική (p=0,021), αλλά ανησυχούσαν λιγότερο για πιθανή οικονομική επιβάρυνση (p=0,01), ήταν περισσότερο συνεπείς στην ώρα (p=0,024) και την καθημερινή λήψη (p=0,047) φαρμακευτικής αγωγής, ενώ αντιλαμβάνονταν περισσότερο την ανάγκη χορήγησής της (p=0,047).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι νευρολογικοί ασθενείς παρουσιάζουν παρόμοια βαρύτητα ακράτειας ούρων με τους μη νευρολογικούς, αλλά η ποιότητα ζωής τους επηρεάζεται σημαντικότερα και παρουσιάζουν διαφορές στη λήψη απόφασης για αναζήτηση ιατρικής βοήθειας και τη συμμόρφωση στη θεραπεία.
      Α22
         ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ; Στυλιανή Μιχαηλίδου1, Βασιλική Χολέβα2, Κωνσταντίνα Δαμιανίδου2, Μιχαήλ Σαμαρίνας3, Άννα Δεληθανάση2, Ιωάννης Αποστολίδης4, Μαρίνα Καλαϊτζή4, Απόστολος Αποστολίδης4
1 Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
2 Α ́ Ψυχιατρική Κλινική, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
3 Ουρολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας
4 Β ́ Ουρολογική Κλινική, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
     ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Μεγάλος όγκος δεδομένων υποστηρίζει μια αμφίπλευρη σχέση μεταξύ ψυχολογικών συνοσηροτήτων (ΨΣΝ) και διαταραχών του κατώτερου ουροποιητικού. Σε μια κοόρτη νευρολογικών και μη νευρολογικών ασθενών με ακράτεια ούρων μελετήσαμε πιθανές διαφορές στη βαρύτητα της ακράτειας, ποιότητα ζωής και χαρακτηριστικά αναζήτησης ιατρικής βοήθειας μεταξύ ασθενών με και χωρίς ΨΣΝ, με βάση σταθμισμένα ερωτηματολόγια.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήθηκαν 100 νευρολογικοί και 100 μη νευρολογικοί ασθενείς με ακράτεια ούρων που επισκέφτηκαν τα Εξωτερικά Ιατρεία Νευροουρολογίας και Γυναικολογικής Ουρολογίας Πανεπιστημιακής Ουρολογικής Κλινικής. Όλοι συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια King’s Health Questionnaire (KHQ), International Consultation on Incontinence Questionnaire-Urinary Incontinence (ICIQ-UI), Health Behavior Questionnaire (HBQ) και ένα σταθμισμένο ερωτηματολόγιο αξιολόγησης παραμονής στη θεραπεία. Το HBQ είναι ένα ειδικά σχεδιασμένο εργαλείο με 3 επιμέρους ερωτηματολόγια αξιολόγησης αμηχανίας, φόβου και λήψης απόφασης για την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας σχετικά με ακράτεια ούρων, προσαρμοσμένα στο φύλο ασθενών. Τα δεδομένα αναλύθηκαν συγκριτικά μεταξύ ασθενών με και χωρίς συνοδό ψυχιατρική συνοσηρότητα (ΨΣΝ) υπό φαρμακευτική θεραπεία.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συνολικά 56/200 (28%) ασθενείς (24 νευρολογικοί – 32 μη νευρολογικοί, μέση ηλικία 60,57 έτη) ελάμβαναν ψυχοτρόπο φάρμακο. Η πλειοψηφία (53/56, 94,64%) ήταν γυναίκες. Οι ασθενείς με ΨΣΝ είχαν ψηλότερες βαθμολογίες στο ICIQ-UI (p=0,000) καθώς και σε όλες τις υπο-κατηγορίες του KHQ (p=0,000), και σημαντικά χειρότερες βαθμολογίες σε όλες τις ερωτήσεις των επιμέρους ερωτηματολογίων του HBQ (p=0.000). Τέλος, η αναγνώριση της αναγκαιότητας φαρμακευτικής αγωγής για την ακράτεια ούρων και τήρησης αυτής ήταν σημαντικά δυσκολότερη στους ασθενείς με ΨΣΝ (p=0,000).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Σε αυτή την κοόρτη νευρολογικών και μη νευρολογικών ασθενών με ακράτεια ούρων, η ακράτεια φαίνεται να είναι βαρύτερη και να έχει σημαντικότερη επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών με ΨΣΝ. Οι ασθενείς αυτοί επιπλέον επέδειξαν υψηλότερα επίπεδα αμηχανίας και φόβου και διαφορετικές συμπεριφορές σχετικά με την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας για την ακράτεια, με παράλληλη δυσχερέστερη τήρηση της λαμβανόμενης φαρμακευτικής αγωγής. Τα αποτελέσματα πρέπει να επαληθευτούν σε μεγαλύτερες, προοπτικές μελέτες.
         










































































   15   16   17   18   19