Page 136 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK

χρόνια 1931-2021
136 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE e - Posters
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Τα λιπώματα αποτελούν τα πιο κοινά καλοήθη νεοπλάσματα στους ενήλικες. Εντοπίζονται συνήθως στο δέρμα, λιγότερο συχνά οπισθοπεριτοναϊκά και εξαιρετικά σπανιότερα σε συμπαγή ή κοίλα όργανα. Είναι συχνά ασυμπτωματικά και αποτελούν συνήθως τυχαίο εύρημα κατά την κλινική εξέταση ή τις απεικονιστικές τεχνικές. Τα λιπώματα της ουροδόχου κύστης είναι σπανιότατα. Σκοπός της παρούσας αναφοράς είναι η περιγραφή ενός ενδιαφέροντος περιστατικού λιπώματος ουροδόχου κύστης που διαγνώστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Περιγράφεται το περιστατικό και γίνεται σύντομη ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Άνδρας 68 ετών προσήλθε στο τμήμα μας λόγω μακροσκοπικής αιματουρίας. Δεν λάμβανε αντιπηκτική ή αντι- αιμοπεταλική αγωγή. Είχε υποβληθεί σε ριζική αριστερή νεφρεκτομή προ πενταετίας, χωρίς γνωστή υποτροπή. Από τον εργαστηριακό και υπερηχογραφικό έλεγχο δεν προέκυψαν παθολογικά ευρήματα. Κυστεοσκοπικά εντοπίστηκε στο οπίσθιο τοίχωμα μια λευκόφαιη πολυποειδής μάζα, σαφώς αφοριζόμενη με λεία εμφάνιση. Η αξονική τομογραφία ανέδειξε ήπια πάχυνση του τοιχώματος της κύστης με ενδοκυστική επέκταση και πυκνότητα λίπους. Ο ασθενής υπεβλήθη σε διουρηθρική αφαίρεση αυτού του μορφώματος. Η μικροσκοπική εξέταση ανέδειξε ώριμα λιποκύτταρα. Ο ασθενής είχε άριστη μετεγχειρητική πορεία και προσήλθε για τακτικό επανέλεγχο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα λιπώματα της ουροδόχου κύστης είναι εξαιρετικά σπάνιοι καλοήθεις όγκοι προερχόμενοι από το λιπώδη ιστό που βρίσκεται στο τοίχωμα του οργάνου. Συνήθως είναι ασυμπτωματικά και διαγιγνώσκονται τυχαία. Συχνά όμως προκαλούν άτυπα συμπτώματα όπως μικρο/μακροσκοπική αιματουρία, άλγος κατά την ούρηση, σεξουαλική δυσλειτουργία και πολλαπλά επεισόδια λοιμώξεων ουροποιητικού. Οι περισσότεροι όγκοι που έχουν περιγραφεί είναι ενδοφυτικοί από το βλεννογόνο ή τον υποβλεννογόνιο χιτώνα, σπανιότερα εξωφυτικοί, και συνήθως μικρότεροι από 2cm. Η διάγνωση γίνεται κυστεοσκοπικά, ενώ η απεικόνιση (CT-MRI) εκτιμά το μέγεθος της βλάβης και τη συνύπαρξη του ανώτερου ουροποιητικού. Η παθολογο-ανατομική εξέταση είναι αναγκαία για τη διαφορική διάγνωση από άλλους καλοήθεις και κακοήθεις όγκους της κύστης. Δεν έχει περιγραφεί υποτροπή ή κακοήθης εξαλλαγή, παρόλα αυτά οι ασθενείς πρέπει να τίθενται σε πρόγραμμα παρακολούθησης.
P120
ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ ΠΛΑΣΜΑ (PRP) ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ ΤΗ ΣΤΥΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: ΜΙΑ ΔΙΠΛΗ-ΤΥΦΛΗ, ΤΥΧΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ, ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΜΕ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΛΙΝΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ
Ευάγγελος Πούλιος1, Ιωάννης Μυκονιάτης1, Νικόλαος Πυργίδης1, Φιλήμων Ζηλωτής1, Παρασκευή Καποτέλη1, Δημήτριος Κοτσίρης1, Δημήτριος Καλυβιανάκης1, Δημήτριος Χατζηχρήστου1
1 Α'Ουρολογική, Ιατρική Σχολή ΑΠΘ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Μελέτες σε ζώα υποστηρίζουν ότι οι ενέσεις πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) βελτιώνουν τη στυτική λειτουργία. Σκοπός μας ήταν η διεξαγωγή της πρώτης διπλής-τυφλής, τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης με εικονικό φάρμακο κλινικής δοκιμής για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας των ενέσεων PRP σε ασθενείς με ήπια και μέτρια στυτική δυσλειτουργία.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Εξήντα σεξουαλικά ενεργή ασθενείς με ήπια και μέτρια στυτική δυσλειτουργία τυχαιοποιήθηκαν σε δύο συνεδρίες ενδοσηραγγώδων ενέσων είτε με PRP (n = 30) είτε με εικονικό φάρμακο (n=30). Οι ασθενείςαξιολογήθηκαν έναν, τρεις και έξι μήνες μετά την ολοκλήρωση του πρωτοκόλλου θεραπείας. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης μας ήταν η επίτευξη ελάχιστα κλινικά σημαντικής διαφορά (MCID) με βάση το IIEF-EF.Δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία αποτελούν η βελτίωση στο IIEF-EF και η ασφάλεια του PRP.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Έξι μήνες μετά την ολοκλήρωση του πρωτοκόλλου θεραπείας, MCID επετεύχθη σε 20/29 (69%)ασθενείς στην ομάδα του PRP σε σύγκριση με 7/26 (27%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ήταν 42% (95% CI: 18-66), p<0.001). Παρομοίως, μια στατιστικά σημαντική διαφορά υπέρ του PRP στο MCIP παρατηρήθηκε τόσο στον έναν όσο και στους τρεις μήνες. Επιπρόσθετα, οι ασθενείς που έλαβαν PRP εμφάνισαν μία στατιστικά σημαντική βελτίωση στο IIEF-EF σε σχέση με το εικονικό φάρμακο σε όλα τα χρονικά σημεία. Δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες μετά τη χορήγηση PPR.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι ενδοσηραγγώδεις ενέσεις PRP φαίνεται να αποτελούν μια ασφαλή και αποτελεσματική θεραπεία για τη διαχείριση της ήπιας έως μέτριας στυτικής δυσλειτουργίας. Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες υψηλής ποιότητας είναι αναγκαίες για να επιβεβαιώσουν τα ευρήματά μας.
P119
ΛΙΠΩΜΑ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ : ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Αθανάσιος Παλιούρας
Ουρολογική Κλινική, Πανεπιστήμιο Ιωάννινων