Page 68 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK

χρόνια 1931-2021
68 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE e - Posters
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: DNA απομονώθηκε από 36/41 δείγματα ούρων ασθενών και 22/35 μαρτύρων. Στα δείγματα ούρων, το DNA βρέθηκε υπερμεθυλιωμένο σε τουλάχιστον ένα από τα πέντε γονίδια σε 17/36 ασθενείς (47,22%) και σε 3/22 (13,63%) μάρτυρες (p=0,009). Στους ασθενείς ανιχνεύθηκε υπερμεθυλίωση στον υποκινητή του RASSF1 σε 10/17 (58,82%) δείγματα, του APC σε 7/17 (41,18%), του DAPK σε 4/17 (23,53%), του RAR-β2 σε 3/17 (17,56%). Υπερμεθυλίωση του hTERT δεν ανιχνεύτηκε. Η ιστολογική εξέταση δειγμάτων ιστού ανέδειξε BCa (TaLG) σε 2 και πλακώδη μεταπλασία σε 5 ασθενείς. Χρόνια φλεγμονή ανιχνεύτηκε σε 35/40 βιοψίες (ήπια=11, μέτρια=15, σοβαρή=9). Το DNA βρέθηκε υπερμεθυλιωμένο σε τουλάχιστον ένα γονίδιο σε όλα τα δείγματα ιστού (n=24) (RARβ 22/24 [91,67%], RASSF1 και DAPK 20/24 [83,33%], APC 9/24 [37,5%] και hTERT 0/24).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Στα ούρα ασθενών με NLUTD παρατηρούνται υψηλότερα ποσοστά μεθυλίωσης στο πάνελ των πέντε υποκινητών γονιδίων σχετιζόμενων με BCa, συγκριτικά με τους μάρτυρες. Επιπλέον, υπερμεθυλιωμένο DNA βρέθηκε στο σύνολο των δειγμάτων ιστών ασθενών που εξετάστηκαν. Η συσχέτιση της υπερμεθυλίωσης του DNA και της χρόνιας φλεγμονής στην NLUTD χρήζει περαιτέρω διερεύνησης,
P003
Β3 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ Η ΑΝΤΙΧΟΛΙΝΕΡΓΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (LUTS) ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ;
Ιωάννης Γλύκας1, Χαράλαμπος Φραγκούλης1, Δήμος Δημήτριος Μητσικώστας2, Αθανάσιος Παπατσώρης3, Ηρακλής Μητσογιάννης3, Γεώργιος Παπαδόπουλος1, Ανδρέας Σκολαρίκος3, Ιωάννης Γκιάλας1, Κωνσταντίνος Ντούμας4, Αθανάσιος Δελλής5
1 Ουρολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών ''Γ.Γεννηματάς''
2 Ά Νευρολογική Κλινική, Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Αθήνα
3 Β' Πανεπιστημιακή Ουρολογική Κλινική, Γ.Ν. ''Σισμανόγλειο'', Αθήνα
4 Ουρολογική Κλινική, ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ "Γ.Ν.Α. Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ"
5 Α' Πανεπιστημιακή Ουρολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Γ.Ν.Α. ''Λαϊκό''
ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Η πολλαπλή σκλήρυνση (ΠΣ) είναι η συχνότερη απομυελινωτική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ασθενείς που πάσχουν από ΠΣ συνήθως εκδηλώνουν συμπτωματολογία του συνδρόμου υπερδραστήριας κύστης. Στα συχνότερα συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα (LUTS) περιλαμβάνονται η συχνουρία, η έπειξη, η ακράτεια και η νυχτουρία. Σκοπός της μελέτης είναι να μελετηθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της θεραπείας των ασθενών με ΠΣ και LUTS με την χρήση είτε β3 αγωνιστή (mirabegron) είτε αντιχολινεργικών.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Πρόκειται για μία τυχαιοποιημένη, προοπτική, μονοκεντρική μελέτη στην οποία περιλαμβάνονται 91 ασθενείς με ΠΣ και LUTS. Στην 1η επίσκεψη όλοι οι ασθενείς εξετάστηκαν κλινικά (συμπεριλαμβανομένης της νευρολογικής εξέτασης και της DRE) και καταγράφηκε το πλήρες ιατρικό τους ιστορικό. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε γενική/καλλιέργεια ούρων και υπερηχογράφημα ΝΟΚ και συμπλήρωσαν ημερολόγιο ούρησης (για τουλάχιστον 3 συνεχόμενες ημέρες) και συγκεκριμένα ερωτηματολόγια όπως το MusiQoL και το NBSS. Κατά την 2η επίσκεψη σε όλους τους ασθενείς χορηγήθηκε είτε β3 αγωνιστής (mirabegron) είτε αντιχολινεργικό. Πιο συγκεκριμένα, 46 ασθενείς (Ομάδα 1) έλαβαν mirabegron 25mg ή 50mg και 45 ασθενείς (Ομάδα 2) έλαβαν solifenacin 5mg ή 10mg, ή fesoterodine 4mg ή 8mg. Η επιλογή της δοσολογίας του φαρμάκου δεν ήταν τυχαία και βασίστηκε στα χαρακτηριστικά κάθε ασθενούς. Η θεραπεία των ασθενών γινόταν πάντα παράλληλα με την θεραπεία για την ΠΣ. Μετά την πάροδο τριών μηνών από την 1η επίσκεψη έγινε επαναξιολόγηση των ασθενών με τον ίδιο κλινικό και απεικονιστικό έλεγχο που είχε διενεργηθεί κατά την 1η επίσκεψη. Πραγματοποιήθηκε στατιστική ανάλυση και στις δύο ομάδες ασθενών χρησιμοποιώντας το t τεστ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Έγινε σύγκριση διαφόρων κλινικών και απεικονιστικών παραμέτρων (σκόρ των 2 ερωτηματολογίων, πιθανές διατάσεις ή αυξημένο υπόλειμμα ούρων, ουρολοιμώξεις) ανάμεσα στις 2 ομάδες ασθενών στην 1η επίσκεψη και μετά τον 3ο μήνα από την έναρξη της θεραπείας. Και στις 2 ομάδες ασθενών υπήρξε βελτίωση στα LUTS στις περισσότερες παραμέτρους που μελετήθηκαν. Στατιστικά σημαντική διαφορά μετά την έναρξη θεραπείας ανεδείχθη ως προς τα επεισόδια ουρολοίμωξης (p value≤0.01), το MusiQoL score (p value NBSS score (p valuep value p value p value mirabegron και την ομάδα των αντιχολινεργικών ως προς τη βελτίωση των LUTS. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας καταγράφηκαν και στις 2 ομάδες ασθενών. Κανένας ασθενής δεν σταμάτησε την θεραπεία λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Όλοι οι ασθενείς με ΠΣ που έλαβαν είτε mirabegron είτε αντιχολινεργικό παράγοντα παρουσίασαν βελτίωση στα LUTS στις περισσότερες από τις παραμέτρους που μελετήθηκαν. Παρόλα αυτά δεν ανεδείχθη στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες ασθενών.