Page 123 - 2_DIATMHMATIKO_ABSTRACT BOOK

χρόνια 1931-2021
123 2o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
www.huasections.gr
ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ • ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ MAKEDONIA PALACE e - Posters
7-9 Οκτωβρίου 2021
χρόνια 1931-2021 ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΣΚΟΠΟΣ: Το λειομυοσάρκωμα είναι μία σπάνια μορφή καρκίνου του προστάτη με κακή πρόγνωση καθώς λόγω της φύσης του, δεν διαγιγνώσκεται εγκαίρως με αποτέλεσμα η θεραπεία να καθυστερεί. Τα περιστατικά που περιγράφονται στην βιβλιογραφία παγκοσμίως, είναι κάτω από 200 και σε συνδυασμό με την έλλειψη κατευθυντηρίων οδηγιών για την αντιμετώπιση του καρκίνου αυτού, η θεραπεία του είναι δύσκολη. Η παρουσίαση του περιστατικού αυτού, αφορά ένα σπάνιο περιστατικού λειομυοσαρκώματος του προστάτη που διεγνώσθη στα τέλη του 2019 στην κλινική μας. Στόχος της είναι να συμβάλλει στην απόκτηση περισσότερων πληροφοριών και εμπειρίας πάνω στον καρκίνο αυτόν.
ΥΛΙΚΟ: Ασθενής 73 ετών προσήλθε στην κλινική μας με δυσουρικά ενοχλήματα από ετών. Η δακτυλική του εξέταση ήταν αρνητική, ο όγκος του προστάτη 68 κ.εκ και το PSA 2,3. Ο ασθενής υπεβλήθη σε διουρηθρική προστατεκτομή. Κατά την επέμβαση, η μακροσκοπική του εικόνα ήταν στιλπνή και τα κορυφαία του τμήματα (apex) ήταν ασύμμετρα και σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από τα συνήθη, όπισθεν του σπερματικού λοφιδίου. Έγινε εκτεταμένη διουρηθρική προστατεκτομή. Η ιστολογική εξέταση έδειξε λειομυοσάρκωμα με θετικούς ανοσοιστοχημικούς δείκτες για βιμεντίνη, δεσμίνη και ακτίνη των λείων μυϊκών κυττάρων. Η αξονική τομογραφία θώρακος και άνω/κάτω κοιλίας έδειξαν μία πιθανή δευτεροπαθή εστία στον αριστερό λοβό του πνεύμονα και το σπινθηρογράφημα οστών ήταν αρνητικό για δευτεροπαθείς εντοπίσεις. Ο ασθενής υποβλήθηκε σε ριζική κυστεοπροστατεκτομή, ουρηθρεκτομή και εκκρεμεί η νέα του ιστολογική .
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το λειομειοσάρκωμα είναι το πιο συχνό σάρκωμα του προστάτη με ταχεία πορεία και κακή πρόγνωση. Η θεραπεία του είναι κυρίως συνδυαστική και περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Τα αποτελέσματα της θεραπείας, δεν είναι ενθαρρυντικά, εάν υπάρχουν μεταστάσεις κατά την διάγνωση και θετικά χειρουργικά όρια. Είναι λοιπόν σημαντικό να κατανοηθεί η ιδιαίτερη φύση της κακοήθειας αυτής, ώστε να γίνει όσο το δυνατόν ταχύτερη διάγνωσή και κατά συνέπεια να βελτιωθεί η επιβίωση και η ποιότητα ζωής των ασθενών.
P098
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΝΩΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ: ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΟΟΡΤΗΣ
Δημήτριος Παπανικολάου1, Παναγιώτης Αναγνώστης2, Πηνελόπη Ιωαννίδου3, Ιουλία Μπόσδου3, Δημήτριος Γουλής2, Κωνσταντίνος Χατζημουρατίδης1
1 Β' Πανεπιστημιακή Ουρολογική κλινική Α.Π.Θ., Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη
2 Μονάδα Ενδοκρινολογίας Αναπαραγωγή, Α ́ Πανεπιστημιακή Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Α.Π.Θ., Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη 3 Α ́ Πανεπιστημιακή Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Α.Π.Θ., Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη
ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Οι στατίνες αποτελούν την καθιερωμένη θεραπεία των ασθενών με υπερχοληστερολαιμία. Η χρήση των στατίνων οδηγεί σε μεταβολές στα επίπεδα της χοληστερόλης, το οποίο μπορεί δυνητικά να επηρεάζει την ανδρική γονιμότητα. Μέχρι τώρα δεν έχει διαπιστωθεί αν έχουν κάποια επίδραση στην ποιότητα του σπέρματος. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν η συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των διαθέσιμων δεδομένων όσων αφορά την επίδραση των στατίνων στις διάφορες παραμέτρους του σπέρματος σε ασθενείς διεγνωσμένους με υπερχοληστερολαιμία.
ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Η αναζήτηση συμπεριέλαβε τις βάσεις δεδομένων PUBMED, CENTRAL και SCOPUS μέχρι και τις 10 Ιανουαρίου 2021. Τα δεδομένα εκφράστηκαν ως σταθμισμένη μέση διαφορά (WMD) με 95% διάστημα εμπιστοσύνης (CI). O δείκτης I2 χρησιμοποιήθηκε για την ετερογένεια.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τέσσερις μελέτες συμπεριελήφθησαν στην ποσοτική ανάλυση (n=164). Ο τύπος και η δόση των στατίνων ήταν: ατορβαστατίνη 10mg/d, πραβαστατίνη 20-40mg/d και συμβαστατίνη 20-40mg/d. Δεν παρατηρήθηκε καμία επίδραση στη συγκέντρωση του σπέρματος (WMD -6.90x106/ml, 95% CI -19.46 to +5.65; p=0.28; I2 72.9%), τη μορφολογία (WMD -2.11%, 95% CI -7.44 to +3.23; p=0.44; I2 94.2%) και τον όγκο της εκσπερμάτωσης (WMD: -0.09 ml, 95% CI -0.25 to +0.07; p=0.26; I2 0.0%). Ωστόσο διαπιστώθηκε αύξηση στην κινητικότητα του σπέρματος (WMD 4.66%, 95% CI 1.64 to 7.68; p=0.003; I2 69.5%). Η ανάλυση υποομάδων με βάση το είδος των στατίνων δεν επηρέασε τα αποτελέσματα με εξαίρεση την κινητικότητα του σπέρματος όπου βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά με την ατορβαστατίνη. Μείωση διαπιστώθηκε στη ζωτικότητα του σπέρματος (WMD -7.62%, 95% CI -10.51 to -4.73; p274.9%, δύο μελέτες).
P097
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΟΣ ΣΠΑΝΙΟΥ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΛΕΙΟΜΥΟΣΑΡΚΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Σμαράγδα Τσέλα, Νικόλαος Μπράττης, Θεοφάνης Μελαχροινάκης, Κωνσταντίνος Ιωαννίδης, Αλέξανδρος Κεφαλληνός, Παναγιώτης Νικολόπουλος
Ουρολογική Κλινική, 417 ΝΙΜΤΣ